Een nieuwe invloed was bijvoorbeeld de komst van de magnetron: niet eerder kon er zo snel een maaltijd worden klaargemaakt. Een invloed van elders kwam bijvoorbeeld door onze verruimende blik in de jaren 50, waarin veel ‘gewone’ mensen de wereld begonnen te ontdekken, om te beginnen met Europa. Sherry kwam ‘in’, rode wijn, uiensoep en stokbrood. Met name Wina Born heeft Nederland buitenshuis leren eten. Vergeet ook niet de invloed die de Indonesische rijsttafel kreeg dankzij de Nederlandse banden met dat deel van de wereld.
Je bent met wie je eet
In deze jaren 10 kan rustig worden gesproken van een min of meer revolutionaire culinaire evolutie. Niet alleen het voedsel zelf, maar ook wat er omheen hangt en erbij hoort, valt te verwoorden onder de noemer fusion. Mandarijntjes of navels, om maar iets te noemen, horen écht niet meer alleen bij de winter. Tomaten en asperges zijn het hele jaar verkrijgbaar. Over smaak heb ik het hier dan even niet.
Hanni Rützle (Bregenz, 1962), internationaal trendwatcher en wetenschappelijk voedingsonderzoekster, schrijft over de zeer nabije toekomst voor levensmiddelenbranche en gastronomie in Food Report 2016. Ze noemt eten een nieuw middel om jouw eigen stijl te profileren. Een tool om jouw personal branding verder aan te kleden.
De eet.nu-lekkerbek
Volgens haar vertelt niet alleen wat, maar ook waar en met wie je eet veel over jou, over hoe je bent en de wereld ziet.
Gaan er bij jou zeker vijf familiezakken chips door in de week? En je woont alleen? Mmm, hoe staat het met je sociale contacten, met je BMI? Want je bent duidelijk geen nerd, want dan kost chips eten veel te veel tijd; voor hen liever een thuisbrengpizza of tv-dinner.
Nog steeds op vrijdag aan de vis? Je komt waarschijnlijk uit een omgeving waar het rooms-katholicisme nog steeds of tot niet zo lang terug duidelijk aanwezig was. Sommige gewoontes blijven onbewust lang hangen; verder niks mis mee.
Je eet geen varkensvlees en drinkt geen alcohol? Dat kan bijvoorbeeld te maken hebben met een islamitische wereldbeschouwing. Maar je kunt ook ‘gewoon’ vegetariër zijn in een detox-periode.
Je eet graag, ook samen met vrienden en collega’s, je houdt van lekker maar niet per se in gigantische hoeveelheden en je hebt een bovengemiddelde interesse in nieuwe eetculturen? Dan bestaat er een gerede kans dat je op de hoogte bent van het bestaan van restaurantsite eet.nu. Helemáál niets mis mee ;-)
Fastfood wordt Fast Good
Mevrouw Rützle registreert nog meer: dat de moderne mens doordeweeks verschillende petten draagt. Dan weer die van gastronoom, dan weer ff snel scoren bij een foodtruck. Die overigens, onder andere dankzij de invloed van de mediterrane keuken en de bio- en vega-tendensen, over het algemeen niet slecht van kwaliteit zijn.
En een andere interessante visie van haar, thuis koken is de nieuwe luxe. Met name in het weekeinde, wanneer we (eindelijk) tijd hebben om relaxed thuis te zijn en uitgebreid te koken. ‘Kook jij al?’, is een vraag waarmee wordt bedoeld te informeren hoe het staat met jouw culinaire indoor-vorderingen.
Comfortfood
Een ander fenomeen dat de laatste tijd, niet geheel onterecht, onder het vergrootglas ligt is de ongezonde voeding in bedrijfskantine en ziekenhuis. Wat betreft die bedrijfskantines valt het, denk ik, reuze mee; door het hele land zijn de kleinverpakkingen zuivel, los fruit en de (fruit)saladebuffetten, hoe beperkt in assortiment dan ook, vast onderdeel naast kroket en gehaktbal. En, in het ziekenhuis werkt het misschien wel zo: je wordt als patiënt of bezoeker sowieso al heel direct geconfronteerd met ziekte en ellende. Zou een kroket of een pizzapunt dan niet gewoon als comfortfood aangemerkt mogen worden? Troost, in de vorm van een warme, begripvolle omhelzing voor een naar, onvoldongen feit waarvoor je even de ogen wilt sluiten? Bij gebrek aan een persoon om even bij weg te kruipen, een kroket als substituut?! Misschien een rare overweging? Hoewel, ongezond maakt soms gelukkig. En zolang het bij uitzonderingen blijft...
Daarom krijgen kinderen die bij mij aan de deur komen met een lampion om een sint Maarten-liedje te zingen, gewoon snoep! Zo.
Reacties (3)
Opnieuw een goed verhaal.
Vooral het deel 'Comfortfood' spreekt me aan.
Ik heb helaas nogal wat uren aan het infuus op een chemokamer door moeten brengen.
'Hoeveel kroketten wilt u tussen de middag,' vroeg de verpleegkundige. Ik voelde me bezwaard en werd resoluut over een drempel getrokken door haar. Er werd koek, dropjes, chocola en 'zegt u het maar, wat wilt u graag hebben' aangesleept.
En ook wij heiligen het motto, 'gewoon snoep' bij sint Maarten. 'Zo'.
Afgelopen woensdagavond in goed gezelschap en in een goed restaurant van enig aanzien doorgebracht. Geen kaart gezien, geen wensen geuit maar alleen het verzoek geplaatst om ons vijf gangen lang te verwennen. Dus beste chef leef je uit, wij zijn nergens allergisch voor, hebben geen religieuze bezwaren tegen welk schepsel dan ook en doen niet aan moralistisch post mortem onderzoek waar Bambi of één van z'n vriendjes op ons bord aan is overleden. Een heerlijke avond gehad! Gisteravond met een goede vriendin in een kleine pizzeria in een evenzo klein dorpje een grote pizza en een goed gesprek genoten. Oók een geweldige avond gehad! Het gaat er naar mijn mening dus niet om wát je eet, maar hoe je het beleeft. Voor zulke waardevolle momenten zou je matige tegenslag willen accepteren om de troost van goed eten te rechtvaardigen.
Auteur blog en auteur reactie zijn tweede verschillende personen.