Autumn Leaf

Je kan natuurlijk ook gewoon rondlopen, overal een kijkje nemen, en hier en daar alle heerlijkheden proeven (of een praatje maken). En dat is precies wat ik doe. Zo zie ik op een afstand, de koks die de tweede ronde van ‘Klaar-Af-Kook’ haalden, geconcentreerd buigen over hun ingrediënten op de snijplanken. Naam en concept van de kookwedstrijd is een beetje geënt op het Engelse ‘Ready-steady-cook’. In de voorronde krijgen alle (twaalf) koks een kistje met inhoud die hun van te voren bekend is gemaakt. In de halve en hele finale moeten ze improviseren met onbekende ingrediënten. Uiteindelijk wint Sytze Greidanus van restaurant ’t Feithhuis. Daar mag bij de ingang de sticker geplakt worden, die aangeeft dat hier, volgens deze uitslag, de beste kok van Groningen werkt. Ik ben niet verbaasd over deze uitkomst; ’t Feithhuis heeft een goede naam in Groningen en omstreken.

Oma’s Pruim en Drooghoppen

Dit jaar zijn er weer nieuwe standhouders bijgekomen. Oliehoorn, van de echte Groninger Brandermayonaise die sinds begin dit jaar bij hen wordt geproduceerd en waarvan de smaak verdacht dicht in de buurt van de oorspronkelijke komt. De mevrouw van de Groninger Kaasboetiek met de goddelijke kazen uit de A-straat, Jeroen en Sepp met hun dit jaar begonnen BaxBieren: Koud Vuur, Kon Minder en Oma’s Pruim (bockbier met pruimen uit de tuin van oma, voor degene die dit niet meteen begreep). En een oude bekende, groothandel Hanos, met de ‘nieuwe, bijzondere bierrange van de Gulpener Bierbrouwerij: biologisch Ur-Pilsner, Ur-Weizen en Ur-Hop. Met de respectievelijk bescheiden percentages van 5, 5,3 en 6% alcohol. Deze bieren worden volgens het procedé ‘drooghoppen’ gebrouwen. Eenvoudig gezegd: de hop wordt niet (zoals gebruikelijk) meteen na de hoofdgisting toegevoegd, maar pas na een week.

Hanos doet letterlijk duurzaam

De heer van de stand van Hanos vertelt dat Hanos niet aan ‘foodwaste’ doet, maar al jaren ‘opkopers’ voor ‘restafval’ heeft en zo op jaarbasis weinig goede grondstoffen weggooit. ‘Restafval’ klinkt misschien anders dan wat er bedoeld wordt: het is bijvoorbeeld groente die nog hartstikke goed is, maar waar misschien een deel een beetje gekreukeld is of een klein bruin vlekje heeft. Dat willen sterrenrestaurants niet. Maar mindere goden gebruiken de gave delen gewoon nog in een stoofpotje of iets dergelijks. Er is ook niets mis mee, het is alleen niet 100% gaaf meer. Maar de smaak is er niet minder om.

Plakje gebakje

Voor mensen die niet altijd een heel taartje willen eten maar wel graag smullen is er (appel)cake met room en marsepein of cranberry’s in plakjevorm. Een cake uit de vriezer waar je gemakkelijk zoveel plakjes kunt afsnijden als je wilt en dan weer terug in de vriezer kunt doen; ook ideaal voor kleine huishoudens!

Bag-in-box

Zoals in sommige restaurants al geïntroduceerd: de wijntap, een superhandig systeem waar vier soorten wijn in passen: behalve rood en rosé, een medium en een droge witte. Geen flessen die kapot zullen gaan, of veel opslag vragen voor én na gebruik. Simpel gezegd: geen slechte wijn in dozen, en je kunt met één druk op de knop inschenken, in vier af te stellen dosissen. Bijvoorbeeld een kwart glas voor diegene die weinig drinkt, maar toch een beetje mee wilt proeven, een half of heel glas, of een karaf(je).

Waarom is de deze beurs in Groningen (met z’n ‘slechts’ 2.000 bezoekers) leuk? Nou, omdat het niet giga-groot is, en je dus rustig in anderhalf uur alles op je gemak kunt bekijken, inclusief een praatje hier of daar. Grote beurzen zijn net als veel musea: na een dag sjouwen heb je de helft nog niet gezien. Een overzichtelijke beurs (net als een klein museum) ‘doe’ je helemaal in een paar uur, en je komt voldaan weer naar buiten. Je zag wat je wilde, en ook nog meer dan je verwachtte.

Passie, zeemonster en winnaars

Organisator Joris van Berkel toont met de belangstelling voor de wedstrijden duidelijk aan dat er hier in Groningen veel (jonge) mensen zeer gepassioneerd werken. Wat het dus voor jou en mij, als bezoekers interessant houdt regelmatig ergens binnen te stappen. Ik weet al waar één van mijn volgende bezoeken begint: Het Concerthuis, omdat ik van een aanwezige duiker (kom je tegenwoordig ook zomaar tegen in een kerk, waarom niet?) een bon kreeg die ik daar kan ruilen voor een Kraken, een kruidige Caribische rum die iets heeft met een zeemonster. Daarover vertellen ze mij daar vast meer.

Overigens, beste barista werd Joyce Voskamp (Trambaan 8, Oosterwolde), beste biertapper Joeri van de Vegte (Oblomov) en Rogier de Haan (Mr. Mofongo) mag zich sinds deze dag ‘Master of Cocktail’ noemen.

Ik ben nu al benieuwd naar de vierde editie van de Groninger Horecabeurs!