Autumn Leaf

Alleen naar de film of in mijn eentje een viergangendiner nuttigen in eigen stad zie je mij niet snel doen. Ik houd het liever bij een kop koffie op het terras op een lazy sunday. Toch had Eenmaal mijn aandacht getrokken en ik wil iets altijd eerst zelf ervaren voordat ik een mening vorm. Restaurant Eenmaal is gevestigd in Bos en Lommer in Amsterdam. Hier is normaal gesproken weinig te beleven, maar het is de perfecte locatie voor Eenmaal. Je wilt tenslotte in alle rust en eenzaamheid genieten van je diner.

Bij binnenkomst werd ik heel vriendelijk ontvangen door Marina van Goor herself en de chefkok. In het sfeervolle pand hing een oase van rust. Ik koos voor een tafel in de hoek naast een ander meisje zodat ik me niet helemaal alleen zou voelen. Na een paar minuten zat ik nippend aan een Gin-Tonic met een takje rozemarijn erin (helemaal hip én lekker!) te bladeren in een tijdschrift. Het tafeltje is gemaakt voor één persoon en ik raad het daarom niet aan om je hele hebben en houden mee te sjouwen.

Als amuse kreeg ik een heerlijke Italiaanse crostini met gegrilde groente. Ondertussen werd mijn aandacht getrokken door een geprojecteerde tekst op de muur: “je bent een object van verwondering geworden door hier te gaan zitten”. Eng en vleiend tegelijk. Als tweede gerecht werd een aardpeer velouté met bieten geserveerd, waar ik de tijd voor nam en daardoor meer genoot dan wanneer ik tussendoor aan het praten ben. Mijn telefoon draaide wel overuren, omdat ik dit uiteraard wilde delen met vrienden en op social media.

De serveerster schonk een glas Spaanse rode wijn in en een half uur later werd de Rogvleugel met een salade van zoute citroen, een oester en artisjok geserveerd. Het zag er bijna te mooi uit om op te eten en de liefde spatte van dit hoofdgerecht af! Ik genoot zo van al deze fijne smaakcombinaties dat ik me niet meer bezig hield met wat er om me heen gebeurde.

Na het hoofdgerecht was het gelukkig nog niet voorbij, want een heerlijk stukje blauwschimmel geitenkaas met een gelei van kweepeer stond na een tijdje alweer voor mijn neus. Ik heb het niet helemaal opgegeten, omdat ik wist dat er nog een nagerecht aan zou komen. Ik merkte dat de rust op dit moment echt was ingedaald. De aangename eenzaamheid bestaat!

Heel even dacht ik dat er iets in de brand was gevlogen, maar het bleek mijn nagerecht te zijn dat werd geserveerd onder een stolp met rook. Dit is misschien wel het lekkerste stuk cheesecake dat ik ooit heb gegeten en het lapsangijs (wattes?) paste er perfect bij! Lapsangijs is gemaakt van gerookte zwarte Lapsang Souchong thee. Dit verklaart weer dat het nagerecht bedolven onder rook werd geserveerd. Heel bijzonder en een tikkeltje fusion, waar mijn interesse door gewekt was!

Ik heb ontzettend genoten van mijn avond bij Eenmaal en dat is mede dankzij de relaxte mensen om me heen. Ik bedank Marina, de chefkok en ook de creatievellingen van Vandejong, waar ik ook nog een praatje mee maakte voor deze bijzondere avond! We delen de filosofie achter het “alleen uit eten gaan”: Je kunt er pas een mening over vormen als je het hebt gedaan en ik ben trots op mezelf dat ik me over die angst heb heen gezet!

Na mijn ervaring te hebben gedeeld ben ik nieuwsgierig geworden naar jullie mening. Hoe kijk jij aan tegen “alleen uit eten” gaan en ga je weleens alleen de hort op?